بررسی تأثیر حفاظت از حقوق مالکیت بر سرمایه گذاری خصوصی در ایران

هدف اصلی مقاله­ی حاضر بررسی تأثیر حفاظت از حقوق مالکیت بر سرمایه­گذاری خصوصی در ایران طی دوره­ی زمانی 1390- 1350 است. برای رسیدن به این هدف، رابطه­ی درازمدت بین حفاظت از حقوق مالکیت و دیگر متغیرهای تأثیرگذار بر سرمایه­گذاری خصوصی، با تأکید بر شکست ساختاری، مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه­ی آزمون هم­جمعی کرانه­ی پسران و همکاران (2001)، بیانگر وجود رابطه­ی درازمدت بین حفاظت از حقوق مالکیت و سرمایه­گذاری خصوصی در ایران می­باشد. نتایج تخمین الگوی خود توضیح با وقفه­های گسترده نشان می­دهد که حفاظت از حقوق مالکیت در درازمدت تأثیر مثبت و معناداری بر سرمایه­گذاری خصوصی در ایران دارد و در کوتاه­مـدت این تأثیر معنادار تضعیف می­شود. هم­چنین، نتایج تخمین نشان می­دهد که تأثیر حفاظت از حقوق مالکیت بر سرمایه­گذاری بخش خصوصی نسبت به نوع شاخص انتخاب شده برای­ حفاظت از حقوق مالکیت، حساس بوده است. بنابراین دولت می­تواند با توجه بیشتر به وظایف سنتی خود و هم­چنین ایجاد تحول در نظام حقوقی جامعه متناسب با تحول در نظام تولیدی، به حفاظت از حقوق مالکیت کمک کرده و سرمایه­گذاری خصوصی را افزایش دهد.